مرد با شال آبي داستان خلق يك پرتره از نگاه مدل است. اين كتاب به نوعي بي‌همتاست: پشت‌پردۀ احساس مدل شدن براي نقاشي ستايش‌برانگيز و تبديل شدن به اثري هنري. لوسين فرويد، كه از او با عنوان بزرگ‌ترين هنرمند فيگوراتيو زمان ما ياد مي‌كنند، ماه‌ها وقت صرف كشيدن پرترۀ منتقد هنري، مارتين گي‌فورد، مي‌كند. فرويد در سال ۱۹۲۲ در برلين متولد شد و در سال ۱۹۳۳ به همراه خانواده‌اش به انگلستان مهاجرت كرد. او هنرمندي است كه تمركزش بر فرديت تمام چيزهايي است كه مي‌بيند و مي‌كشد و، از همه بيشتر، بر انسان‌ها. كتاب خواننده را به خصوصي‌ترين و مسحوركننده‌ترين مكان مي‌برد: استوديوي نقاش. اين روايت روزنگار ما را به قلب روش‌هاي كاري اين استاد مدرن مي‌برد، هم به لحاظ فني و هم كمي رواني. از اين ميانه، دركي از چيستي يك پرتره به‌ دست مي‌آيد؛ اثري هنري كه از پي ملاقات نقاش و سوژه خلق مي‌شود. اما چيز ديگري نيز آرام‌آرام ساخته مي‌شود: پرتره‌اي از خود لوسين فرويد، با كلمات. نه بيوگرافي، كه مجموعه‌اي از نماهاي نزديك: نقاش هنگام كار، هنگام گفت‌وگو در رستوران، تاكسي و خود استوديو. نويسنده خواننده را با نقاشي همراه مي‌كند كه پيكاسو، جاكومتي، فرانسيس بيكن و همچنين جرج اورول و دبليو اچ اودن دوستان و هم‌عصرانش بودند. اين كتاب حاوي آثار ديگر فرويد از دهۀ ۱۹۴۰ تا پايان عمر او نيز هست؛ از جمله يك اچينگ كه گي‌فورد پس از اتمام نقاشي براي آن نيز مدل شد. عكس‌هاي زيباي بسياري كه با دوربين ديويد داوسن از فرويد هنگام كار گرفته شده در كتاب آمده است. همچنين تصاويري از آثار نقاشان بزرگ گذشته مانند ون‌گوگ و تيسين، كه موضوع بحث و گفت‌وگوي فرويد و گي‌فورد قرار گرفته است. اين اثر، كه مملو از مشاهدات غيرعادي و رازگشايانه است، يكي از اصيل‌ترين، لذت‌بخش‌ترين و آموزنده‌ترين كتاب‌هاي عصر ما دربارۀ هنر محسوب مي‌شود.