صداي انفجاري آمد. آتش روشني داشت مي‌سوخت، شعله‌هايش ترق و تروق مي‌كردند و باز هم سوخت بيشتري مي‌خواستند و طمع نابود كردن داشتند. هر كدام از زبانه‌هاي آتش بخشي از دانشمان را از ما مي‌گرفت. شعله‌هاي آتش، ايده‌ها و قصه‌ها و همان ته‌مانده آزادي را كه خيال مي‌كرديم براي خودمان دست و پا كرده‌ايم، نابود مي‌كرد. كلمات در آتش مي‌سوختند و احساس مي‌كردم با سوختنشان قلبم تكه تكه مي‌شود.