نه راه پس نه راه پيش: در پي جنگ‌هاي بالكان در دهه 1990 تانيا لودسيچ و شاگردانش در تلاش براي دريافت اجازه اقامت، از گروه ادبيات و زبان‌هاي اسلاوي در دانشگاه آمستردام سردرمي‌آورند. در آنجا تانيا بايد ادبيات يوگسلاوي سابق را به يوگسلاوهاي سابق درس بدهد. آنان، سرگردان در برزخ امن هلند، سعي مي‌كنند نه فقط دخل و خرجشان را به هم برسانند، بلكه از اين عالم سرگرداني و بلاتكليفي راه به جايي ببرند. تانيا تصميم مي‌گيرد براي شاگردانش درسي با عنوان «يوگونوستالژي»برگذار كند و اين خاطرات مشترك و آگاهانه از دوراني زوال‌يافته موقتا سرزندگي و نيروي تازه‌اي در آن‌ها مي‌دمد. اما زماني كه رويدادهايي غم‌انگيز آنان را به مواجهه با پيامدهاي تجزيه خشونت‌بار ميهنشان ناگزير مي‌كند، پيوندهاي شكننده همكلاسي‌ها از هم مي‌گسلد.