وقتي جوامر به خانه لاوه برگشت زن او را بسيار اخمو و پكر ديد و ترس برش داشت كه نكند شوهرش را به جاي او گرفته باشند؛ چون گرچه لاوه قانونا هيچگونه تضميني بابت جوامر به حكومت نداده بود، ولي اصلا قانون‌مانوني در كار نبود و توقيف اقوام و خويشان و حتي صاحبخانه‌اي كه به محكومي پناه مي‌داد امري عادي بود...