پرستار 1‍: واي كه چه روز خوبيه! پرستار 2: عاليه. هوا لطيف لطيفه! پرستار 1: بيا اين‌جا رو نگاه كن. گل‌ها رو ببين. [به گل‌هاي سفيد مصنوعي اشاره مي‌كند] گل داده‌ن. واي كه چه رنگي! پرستار 2: دنياي گل زيباست. پرستار 1: مثل دنياي خودمون! پرستارها: [همديگر را در آغوش مي‌كشند] وقتي اوضاع اين‌جوريه، آدم دوست داره تا دويست سال ديگه عمر كنه. پرستار 2: [در رويايي دور] دويست ساله ديگه...