برانژه: (به ژان) زندگي‌كردن امري غيرعادي‌ست. ژان: برعكس، هيچي طبيعي‌تر از اين نيست. دليلش هم اينكه همه‌ي مردم زندگي مي‌كنند. برانژه: تعداد مُرده‌ها بيشتر از زنده‌هاست. تعداد اونها روزبه‌روز بيشتر مي‌شه، زنده‌ها كميابن. ژان: مُرده‌ها، بايد گفت چنين چيزي وجود نداره! هاه! هاه!... (خنده‌ي بلند) اونها هم به شما فشار مي‌آرند؟ چيزي كه نيست، چطوري مي‌تونه فشار بياره؟ برانژه: من خودم از خودم مي‌پرسم كه آيا هستم يا نه! ژان: (به برانژه) شما نيستيد، عزيز من، براي اينكه نمي‌انديشيد! بينديشيد، آن‌وقت خواهيد بود.