اليزا پرسيد: «واقعا تو ارابه مي‌خوابي؟» «آره واقعا تو ارابه خانم. چه زير بارون چه زل آفتاب مثل يه گاو خشك خشكم.» «چه خوب! خيلي خوبه. كاش زن‌ها هم مي‌تونستن از اين كارها بكنن» «اين‌جور زندگي به درد خانم‌ها نمي‌خوره.» لب فوقاني اليزا اندكي بالا رفت و دندان‌هايش نمايان شد: «از كجا مي‌دوني كه اين‌رو ميگي؟» گل‌هاي داوودي مجموعه پنج داستان گزينش‌شده از جان استاين‌بك است كه با لحني شاعرانه و فضاسازي منحصربه‌فرد او ، آمريكاي مردسالار ميانه قرن بيستم را به تصوير مي‌كشد.