نسرين احساس مي‌كرد دو بخش مجزا درون خود دارد. بخش اول فرمانده نگهبانان سلطنتي ادرلن بود كه براي پادشاهش سوگند خورد مرد نشسته در صندلي چرخ‌دار را درمان كند و از مرد نشسته بر تخت فرمانروايي مقابلش سپاهي بگيرد. بخش دوم وجودش هم نسريني بود كه سرش را بالا نگه داشته و شانه‌هايش را عقب داده بود و دستانش را در فاصله‌اي محترمانه با شمشير پرنقش و نگاري كه بر كمر داشت، نگه داشته بود. اما بخش ديگري هم بود...