خانم‌ها، آقايان، بچه‌هاي عزيز اتريشي، سلام. دلتان مي‌خواهد چندتا قصه كوچولوي ايراني برايتان تعريف كنم؟ همين حالا كه من اين‌جا روبه‌روي شما ايستاده‌ام، توي روستاي من كلاغي سر شاخه گردويي نشسته و قارقار مي‌كند. كودكي با صداي بلند به او مي‌گويد:«چه خبر داري؟ اگر برايم خبر خوشي داري، بهت شيريني مي‌دم و نوكت را شيرين مي‌كنم، بالت را رنگين مي‌كنم. اگر خبر بدي براي من و روستايم داري بپر برو كه جلوي چشمم نباشي.» ما در روستايمان با پرنده‌ها حرف مي‌زنيم. نمي‌دانم شما هم اين كار را مي‌كنيد، يا نه؟!