در همه‌ي اين نود سالي كه از عمر داستان مدرن فارسي مي‌گذرد شناخت اصول و مباني داستان‌نويسي بيشتر از هر چيز ديگري مورد غفلت قرار گرفته و گواه اين مدعا اندك بودن منابع مكتوب در اين زمينه است. اين نكته را مي‌توان يكي از مهم‌ترين دلايل ركود ادبيات داستاني ما در داخل كشور و عدم توفيق آن در خارج كشور دانست. مجموعه‌ي حرفه (داستان‌نويس) تلاش مي‌كند كه گامي هرچند كوچك در جهت رفع اين كاستي بردارد. اگر نمي‌توانيد دروغ بگوييد و اغراق كنيد نمي‌توانيد داستان هم بنويسيد. ويليام شكسپير مي‌گفت داستان‌سرايي چيزي نيست جز دروغ‌ پردازي. ريشه‌ي اين موضوع به شاعران دوره گرد دوران قديم برمي‌گردد. آن‌ها خيلي زود دريافتند كه اگر دروغ نگويند و اغراق نكنند از گرسنگي خواهند مرد. در نقالي‌هاي آن‌ها حيوان وحشي‌اي كه در شهري بره‌ي كوچكي را كشته بود در شهري ديگر تبديل به اژدهاي آدم‌خواري مي‌شد كه ده‌ها مرد و زن و كودك را يك‌جا بلعيده بود.