آنچه اينگاردن در درباره ترجمه مي‌گويد استوار است بر كارش درباره هستي‌شناسي آثار نوشتاري كه، برابر آن، آثار نوشتاري يا ادبي دست‌ِ‌كم داراي چهار لايه‌اند كه، به گفته او، با هم هماهنگي چندآوايي دارند. اينگاردن در بخش نخست درباره ترجمه ساختار آثار ادبي را كنار كاركردهاي زبان مي‌گذارد و نشان مي‌دهد كه در آثار هنري ادبي و آثار علمي، كه هدف‌هايي ناهمسان دارند، كدام‌يك از لايه‌ها و كدام‌يك از كاركردهاي لايه‌ها و روي‌هم‌رفته زبان برجسته‌اند. سپس مي‌كوشد تا نشان دهد كه، بر پايه اين امور، در ترجمه وفادارانه اين آثار چه بايد كرد و چه مي‌توان كرد. در بخش دوم نيز بر پايه رأي اصلي‌اش درباره ساختار و كاركرد آثار علمي، از اموري سخن به ميان مي‌آورد كه وفاداري ترجمه آثار كلاسيك فلسفه را سخت مي‌كنند.