به آن تعبير كلي و حداقلي كه روشنگران را نوعي كارگران فكري ناميديم و نه كارگران يدي، ناچار اگر در صفوف نظاميان بتوان سراغي از روشنفكري گرفت، بايد در صف فرماندهان ايشان به جستجو پرداخت نه در صف سربازان ساده كه نوعي كارگران يدي هستند با مهارت‌هايي در استعمال سلاح - امربري - مصدري - مخابرات و كارآمدي‌هاي دستي ديگر... صرف‌نظر از اين‌كه يك سرباز ساده بيشتر يك بيگاري كننده است تا يك كارگر. چرا كه از نظر اقتصادي يك كارگر - گفتيم كه - آن است كه ماده خامي را به صورت كالاي قابل مصرف در مي‌آورد.