كتاب معنا در تئاتر با رويكردي نشانه‌شناختي به نمايش، در دو بخش نظريه و كاربست عملي نوشته شده است. اما هدف ساختار دوبخشي تاليف حاضر اين نيست كه دوگانه نظريه و عمل را تعين بخشد بلكه قصد دارد فعالان و تهيه‌كنندگان تئاتر و محققان ايم حوزه را ترغيب كند تا به هم نزديك شوند، از چشم يكديگر خود را ببينند، وابستگي متقابل‌شان به همديگر را بشناسند و بيش از پيش در هيات يك پيكر گرد هم آيند. در واقع، اين كتاب قصد دارد هم به مرور و بازبيني نظريه‌ها و كارهاي عملي در زمينه توليد معنا در تئاتر بپردازد، هم آن نظريه‌ها و كارهاي عملي را به حوزه و شيوه‌هاي جديد انديشيدن بسط دهد، و هم كاربست‌هايي عملي از اين رويكرد را در تحليل متن نمايش‌نامه، ابداع و تحليل اجرا عرضه كند. از اين‌رو، كتابي است كه براي همه علاقه‌مندان اين قلمرو، از دانشجويان تئاتر در دوره كارشناسي تا پژوهشگران با سابقه و متخصصان نمايش، بسيار قابل استفاده است.