رمان داستان يك زن است در دل تهران. زني كه با شوهرش براي زندگي زناشويي از روستايي در كرمان به تهران مي‌آيد، سال‌هاي ابتداي انقلاب. ناگهان همسرش به زندان مي‌افتد و او مي‌ماند با فرزندي در شكم و فقري كه جاي نفس كشيدن برايش باقي نمي‌گذارد و اقوامي كه ديگر نمي‌پذيرندش. زني باردار در تهران سال‌هاي دهه شصت كه گرسنه و رانده شده تصميم مي‌گيرد به زنده ماندن... سليماني رئاليسم تلخ و قصه‌گو را در اين رمان به شكلي متفاوت اجرا مي‌كند. تنهايي قهرمان و فضاي جبرآلودي كه پيرامونش وجود دارد، تمام جهانش را دربرمي‌گيرد و دست آخر نيز اتفاقاتي رخ مي‌دهند غيرمنتظره. پياده رماني است كه مخاطب را وادار مي‌كند كه آن را بخواند و شاهد رنج باشد و البته ميل به زيستن، در شرايطي كه همه‌چيز براي مردن مهياست.