كتاب «البته كه عصباني هستم» اثر «دوبراوكا اوگرشيچ» يك اثر ماندگار درباره‌ي وطن، ميهن‌پرستي، جوش‌وخروش ملي و اعتزال و دوري گزيني خودخواسته‌ي نويسنده از مليت اصلي و كشورش است؛ زيرا نويسنده در يوگسلاو زندگي مي‌كرده است كه پس از چندي به پايتخت كشور مستقل كرواسي تبديل مي‌شود. او در اين ميان بر سر دوراهي قرار مي‌گيرد و در جست‌وجوي هويتش دست‌به‌قلم مي‌زند. كتاب «البته كه عصباني هستم» ترجمه‌ي پنج جستار از كتاب «فرهنگ كارائوكه» karaoka culture است كه در سال 2014 به زبان انگليسي منتشر شد. اين جستارها عبارت‌اند از «روابط خطرناك»، «مسئله‌ي زاويه ديد»، «جمهوري ادبي كاكانيا»، «ذات فرار بايگاني» و «ترس از مردم» كه در همه‌ي آن‌ها مفاهيم استقلال كشور و ترك وطن بسيار پررنگ هستند. نويسنده در طي جستارهاي كتاب «البته كه عصباني هستم» تأثير رويدادهاي اجتماعي و سياسي بر زندگي مردم جامعه را بررسي مي‌كند. او براساس تجربه‌ي زيسته‌اش در شرايط نابسامان اجتماعي و جنگ‌زده‌ي سرزمينش اين جستارها را به نگارش درآورده است و فضاسازي دقيقي از وطن و انزواي خودخواسته ترسيم مي‌كند. اين كتاب سبب مي‌شود شما براي خواندن تاريخ يوگسلاوي مشتاق شويد و به عمق مسائل سرزمين‌هايي برويد كه كمتر از آن‌ها صحبت شده است. در ابتدا كتاب هم سخني از مترجم وجود دارد كه به‌صورت كامل و جامع پيشينه‌ي تاريخي اين منطقه از اروپا را بازگو كرده و درباره‌ي نويسنده بيشتر صحبت كرده است.