«اسواين فينه به چاقوهاي روي نيمكت كنارشان نگاه كرد. آماده استفاده بودند؛ آماده انتخاب شدن بودند. انتخاب چاقوي درست متناسب با عمل مهم بود. اين چاقوها خوب، متناسب با هدف و كيفيت بودند. البته ويژگي‌هايي را كه اسواين فينه در يك چاقو به دنبالش بود، نداشتند؛ شخصيت، روح و جادو. قبل از آن كه آن افسر پليس جوان قدبلند با موهاي كوتاه به هم‌ريخته‌اش همه چيز را نابود كند، اسواين فينه كلكسيوني درست و حسابي از بيست و شش چاقو داشت..»